بیماری های شایع آلت تناسلی مردان
اگر در آلت تناسلی خود مشکلی دارید، برای بررسی آن باید به پزشک متخصص ارولوژی مراجعه کنید. برخی از مشکلات شایع آلت تناسلی از این قرار هستند:
- خارش در ناحیه تناسلی
- وجود تاول روی آلت تناسلی
- نقطه هایی روی آلت تناسلی
- ترشح از آلت تناسلی
- توده های گوشتی کوچک
- التهاب سر آلت تناسلی
سرطان آلت تناسلی نیز که نوع نادری از سرطان است، می تواند روی آلت تأثیر بگذارد. این سرطان روی پوست آلت تناسلی یا درون آن رخ می دهد و اکثراً مردان بالای 50 سال را تحت تأثیر قرار می دهد.
خارش ناحیه تناسلی
خارش نقاط قرمز در موهای ناحیه ی تناسلی، ممکن است نشانه ای از عفونت شپش ناحیه تناسلی باشد که به شپش خرچنگی نیز معروف است. فضله شپش می تواند یک پودر تیره روی پوست یا لباس زیر به جا بگذارد. همچنین بر اثر نیش شپش، ممکن است نقاطی آبی رنگ روی پوست ظاهر شوند.
شما ممکن است متوجه تخم شپش نیز شوید. تخم شپش، تخم های خالی هستند که شبیه به نقاط بیضی سفید رنگ به نظر می رسند و به ساقه ی مو می چسبند. شپش تناسلی معمولاً به آسانی با داروهای حشره کش موجود در داروخانه ها درمان می شود.
همچنین خارش شدید در اطراف اندام های تناسلی که در شب بدتر می شود، می تواند نشانه ی گال باشد. گال بر اثر کنه های ریزی ایجاد می شود که پوست را حفر می کنند. نیش این حشرات می تواند موجب راش های پوستی شود و در صورت خاراندن زخم می شوند.
گال ها معمولاً از طریق تماس پوستی منتقل می شوند و هشت هفته طول می کشد تا علائم آن ظاهر شوند. این شرایط به آسانی با یک کرم یا لوسیون تجویزی درمان می شود.
انحنای آلت
انحنای قابل توجه در آلت تناسلی، ممکن است باعث درد به هنگام رابطه ی جنسی شود. خمی آلت تناسلی می تواند نشانه ی بیماری پیرونی باشد. دیگر نشانه های این شرایط شامل ضخامت یا توده ی سفت در ساقه ی آلت تناسلی می شوند.
درمان های غیر جراحی متنوعی برای این شرایط وجود دارد، اما شواهد کمی، اثربخشی آها را تأیید می کنند. برای این مشکل، جراحی نیز می توان انجام داد. اما بلافاصله توصیه نمی شود، زیرا گاهی اوقات این مشکل خود به خود بهبود پیدا می کند. بسیاری از مردان نیازی به درمان ندارند، زیرا این شرایط هیچ ناراحتی برای آنها ایجاد نمی کند.
تاول های روی ناحیه تناسلی
تاول های قرمز دردناکی که می ترکند و در اطراف و روی آلت تناسلی زخم های باز به جا می گذارند، می توانند نشانه ی هرپس تناسلی باشند. هرپس تناسلی، ویروسی است که معمولاً از طریق رابطه ی جنسی منتقل می شود.
بسیاری از افراد نمی دانند که به آن مبتلا هستند، زیرا اغلب اوقات نشانه ی اولیه ای ندارد. با اینکه هرپس تناسلی درمانی ندارد، اما با استفاده از داروهای ضد ویروسی به طور مؤثری کنترل می شود.
نقاط روی آلت تناسلی
نقاط یا لکه های غیرطبیعی پوست آلت تناسلی، می تواند نشانه ی مولسکوم کونتاژیوزوم باشد. این ضایعات، معمولاً کوچکتر از 5 میلی متر هستند و حفره ای در مرکز خود دارند. این ضایعات سفت، برآمده و بدون درد هستند و ممکن است به صورت دسته ای ظاهر شوند.
ضایعات مولسکوم کونتاژیوزوم ممکن است بترکند و مواد سفید مایل به زرد از آنها بیرون بزند. معمولاً درمان خاصی برای این شرایط توصیه نمی شود، زیرا خود به خود رفع می شود. این ویروس بسیار عفونی است و فشرده کردن یا خراشیدن ضایعات، می تواند موجب انتشار آن شود.
ترشح از آلت تناسلی
ترشح مقداری مایع سفید یا شفاف از نوک آلت تناسلی در اول صبح یا در زمان تحریک جنسی، طبیعی است. اما ترشح سفید، زرد یا سبز غلیظ و درد به هنگام ادرار، می تواند از علائم گنوره آ یا کلامیدیا باشد. این دو بیماری هر دو از عفونت های مقاربتی هستند و به آسانی با آنتی بیوتیک درمان می شوند. اگر گنوره آ و کلامیدیا درمان نشوند، می توانند موجب مشکلات سلامتی طولانی مدت و ناباروی شوند.
توده های گوشتی کوچک
توده های گوشتی کوچکی که سفت و برآمده هستند و سطح زبری دارند، می توانند زگیل تناسلی باشند که نوعی عفونت مقاربتی است. برای معاینه ی این توده ها، باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.
شما ممکن است یک زگیل یا دسته ای از زگیل ها داشته باشید که ظاهری شبیه به گل کلم دارند. زگیل های تناسلی معمولاً بدون درد هستند. اما می توانند خارش دار باشند و ظاهر ناخوشایندی داشته باشند. این زگیل ها معمولاً با کرم های تجویزی یا فریز شدن با نیتروژن مایع درمان می شوند.
سر آلت تناسلی ملتهب
التهاب، قرمزی و زخم تمام یا بخشی از سر آلت تناسلی و ترشح در زیر پوست ختنه گاه، می تواند نشانه ی بالانیت باشد. بالانیت زمانی رخ می دهد که پوست ختنه گاه، سر آلت تناسلی یا هردو آنها ملتهب می شوند و عفونت می کنند.
علل بالانیت عبارتند از:
- برفک
- مشکلات پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس
- تجمع میکروب ها در زیر پوست ختنه گاه
- بهداشت ضعیف
- رابطه ی جنسی محافظت نشده
این شرایط ممکن است با رعایت بهداشت و شست و شو با آب به سادگی درمان شود. همچنین، از محرک های پوستی مانند صابون معطر خودداری کنید یا در صورت وجود عفونت از کرم های تجویزی استفاده کنید.
بالانیت مقاومی که بعد از دریافت درمان رفع نمی شود، باید توسط یک متخصص معاینه شود.
