hambergermenu

نقد فیلم فهرست شیندلر ( Schindler’s List )

نقد فیلم فهرست شیندلر ( Schindler’s List ) را در ادامه برای شما عزیزان گذاشتیم.

 

کارگردان : استیون اسپیلبرگ

نویسندگان : توماس کنالی (نویسنده کتاب)، استیون زایلیان

بازیگران : لیام نیسون، رالف فینس، بن کینگزلی، کارولین گودال، جاناتان ساگال

سال ساخت : 1993

رتبه در IMDB :  با نمره 8.9 در رتبه 6

ژانر : زندگینامه، درام، تاریخ

 

نقد فیلم فهرست شیندلر

 

خلاصه داستان

فیلم “فهرست شیندلر”، داستان واقعی مقطعی از زندگی سرمایه دار آلمانی اسکار شیندلر در خلال جنگ جهانی دوم است.

اسکار شیندلر در ابتدا با استفاده از شرایطی که جنگ فراهم آورده بود، یهودیان را به عنوان کارگر برای کارخانه اش انتخاب میکند تا پول کمتری برای استخدام کارگر داده باشد و درآمد بیشتری بدست آورد.

او نیز مانند سران حزب نازی فردی فرصت طلب و اهل عیش و نوش است.

 

او به طور پیوسته در تلاش است تا با سران نازی ارتباط برقرار کند تا در این شرایط بیشترین نفع را ببرد.

عکس های واقعی از برخی از افراد و مکانهایی که در “لیست شیندلر” به تصویر کشیده شده است، وجود دارد و این یک تاریخچه ناخوشایند است.

ریموند تیچ، یک کاتولیک اتریشی که یک کارخانه را در اردوگاه کار کراکوف- پلاشوف در لهستان اداره می کرد، به طور ناگهانی از آنچه می دید، عکس گرفت.

او از ترس از توسعه تصاویر، فیلم آن را در یک جعبه استیل مخفی کرد و آن را در پارکی در خارج از وین دفن کرد و پس از آن نزدیک به 20 سال به سراغ آن نرفت.

اگرچه هنگامی که وی دچار بیماری شد، به طور مخفیانه آن را فروخت، اما تا بعد از مرگ تیچ از این فیلم خبری نشد.

 

شباهت به هولوکاست

تصاویری که از آن فیلم پدیدار شد، مانند بسیاری از نمایش های تصویری هولوکاست، غم انگیز، روح مانند و سرد هستند.

وحشت از هولوکاست اغلب در بین همه یکسان است، به طوری که یا باور نمی شود یا فرد را دچار غم و اندوه و عذاب می کند.

هولوکاست که مستقل از اصطلاحات کاملاً مستند یا دراماتیک ساخته شده است، دقیقا غیر قابل تصور است.

 

اما فیلم “فهرست شیندلر” که با خشم و به صورت تعجب آوری توسط استیون اسپیلبرگ کارگردانی شده است، موضوع را به گونه ای نمایش می دهد که گویی به تازگی آن را کشف می کنید.

” فهرست شیندلر” یک استاد بزرگ برجسته پاپ را با داستانی همراه می کند که عمیق ترین ذخایر شجاعت و اشتیاق را می طلبد.

آقای اسپیلبرگ اطمینان حاصل کرده است که نه او و نه هولوکاست هرگز به یک روش فکر نمی کنند.

 

او با هر فریم، قدرت سازنده فیلم را برای تقطیر حوادث پیچیده در تصاویر به شدت غیرقابل تحمل نشان می دهد.

“فهرست شیندلر” با دیدن شمع های نماز یهودی که در حال سوختن هستند، آغاز می شود تا فقط دود سیاهی باقی بماند و نمی توان یادگاری خالص تر از هولوکاست از آنجا بیرون کشید.

خیابانی متروک و پر از چمدان های کسانی که به تازگی جمع و آورده شده اند.

 

با نگاه به چهره یک جواهرگر اسیر یهودی، متوجه وضعیت آن ها می شویم.

آسمان برفی نیز به نظر حاصل بارش خاکستر اجساد است.

وحشت یک زندانی که قادر به یافتن مدارک هویت خود نیست در حالی که یک سرباز مسلح بر سر او فریاد می زند.

 

باور صحنه های موجود در فیلم 

این صحنه ها این باور را به وجود می آورند که آقای اسپیلبرگ باور دارد دوباره اوضاع غرب مساعد می شود.

اما این بار تأکید او بر جنبه های خونسردی پیچیده کابوس استبدادی است.

 

آقای اسپیلبرگ با بهره گیری از بهترین استعدادهای داستان پردازی خود، “فهرست شیندلر” را به تجربه ای تبدیل کرده است که از لحاظ سرگرم کردن مخاطبان چیزی کمتر از کارهای قبلی اش ندارد.

“فهرست شیندلر” تاریک، ترسناک و همچنین به طرز چشمگیری دراماتیک است و در هرکسی حس وحشتناکی به وجود می آورد.

 

شخصیت اصلی در مرکزیت این فیلم اسکار شیندلر، یک تاجر کاتولیک اهل سودتلند است که برای درو کردن غنایم جنگ به لهستان اشغالی آمده است.

شیندلر نیز کلمه ای رمزنگاری شده است، دقیقاً همانطور که او برای توماس کنالی بود، که کتاب سال 1982 “فهرست شیندلر” نوشته او ترکیبی جسورانه از داستان و واقعیت است.

 

با بازسازی واقعیت های زندگی شیندلر برای تناسب با قالب یک رمان، آقای کنالی فقط می توانست بر روی خاطرات کسانی که جان خود را مدیون کارهای قهرمانانه و غیر منتظره این مرد بودند، حساب کند.

گردآوری این گزارش ها (در کتابی که شامل برخی از عکس های تیچ بود) ، به گفته آقای کنالی “داستان پیروزی عملی خیر بر شر در روش های قابل اندازه گیری، آماری و نامحلول” است.

 

قدرت بسیار زیاد کتاب آقای کنالی و اکنون فیلم آقای اسپیلبرگ دقیقاً در این جنبه عملی نهفته است.

مخاطب تنها با دانستن جزئیات رفتار شیندلر، از انگیزه های بالاتر او و تجربیاتی که یک سودجو را به یک قهرمان ایثارگر تبدیل کرده است، متعجب می شود.

 

داستان شیندلر بسیار جذاب تر از آن است که داستان یک شجاعت متداول باشد، دقیقاً همانگونه که استفاده آقای اسپیلبرگ از بازیگران ناآشنا برای بازی در زندان های یهودی، مشاهده آنها به عنوان شخصیت های اصلی فیلم را دشوار می کند.

داستان زندانیان مستقیماً از روایت واقعی آقای کنالی شکل گرفته و به زیبایی توسط فیلمنامه نویس استیون زیلیان بازگو شده است.

 

نقش اسکار شیندلر که با اقتدار توسط ستاره قدیمی لیام نیسون بازی شده است، بسیار بزرگتر از یک نقش عادی است.

(گفته می شود شیندلر واقعی به جورج ساندرز و کورت یورگنز شباهت دارد) از همان سکانس های اولیه فیلم متوجه می شویم که چگونه نیسون مقهور این نقش شده است.

 

آقای نیسون، که با بازی در فیلم های سیاه و سفید یانوش کامینسکی معرفی شد، نقش اسکار را به صورت ترکیبی از فرصت طلبی و اعتماد به نفس بالا معرفی می کند.

 

در یکی از سکانس ها فیلم فهرست شیندلر

 

به همین دلیل آقای اسپیلبرگ نیازی به تأکید بر تضاد بین زندگی ممتاز اسکار و سختی های کارمندان یهودی او نمی بیند.

با بهره گیری از یک کارخانه وسایل آشپزخانه در کراکوف و بهره مندی از کار برده داران یهودی، اسکار در ابتدا قهرمان تلقی نمی شود.

 

در یک بخش بی نظیر و بی نقص از فیلم که مبانی این عملیات تجاری را نشان می دهد، اسکار در حالی که با خوشحالی آپارتمانی که یک زوج ثروتمند یهودی از آنجا اخراج شده اند را اشغال می کند، دیده می شود.

در همین حال، یهودیان فیلم به گتو کراکوف منتقل می شوند.

 

پس از تخلیه و تعطیل شدن گتو، آنها به کراکوف-پلاشوف فرستاده می شوند، که توسط یک فرمانده اس اس با رفتار وحشیانه به نام آمون گوت رهبری می شود.

آمون گوت، با بازی جذاب رالف فینز بازیگر تئاتر انگلیسی، یکی از جذابیت ترین نقش های فیلم است.

 

سومین نقش آفرینی خوب و جذاب فیلم بعد از اسکار شیندلر و آمون گوت، بن کینگزلی در نقش یک حسابدار یهودی محفوظ و محتاط است که مدیر تجاری قابل اعتماد اسکار می شود.

او قبل از نجات توسط اسکار به دام افسران نازی افتاده بود.

 

همانطور که نگاه براق و فریبنده اسکار جای خود را به روایت مستندی از تجربه یهودیان می دهد، “فهرست شیندلر” شاهد یک تحول اساسی است.

اسکار به همراه یک دختر، سوار بر اسب، از بالای یک تپه تخلیه شدن گتو را تماشا می کنند.

 

در همین حال تصویر یک دختر کوچک در لباس به رنگ قرمز وحشت اسکار را به تصویر می کشد.

شیندلر واقعی با پناه دادن بیش از هزار کارگر یهودی در کارخانه خود آن ها را نجات داد و حتی در اقدامی غیرقابل تصور برخی از آن ها را از کمپ آشویتس رها ساخت.

 

لحظه متحرک آخر این فیلم و در یک سکانس تمام رنگی، توصیفی فراموش نشدنی از دستاوردهای شیندلر را ارائه می دهد.

تنش در “لیست شیندلر” البته ناشی از تهدید همه جانبه خشونت است. اما در اینجا دوباره آقای اسپیلبرگ از روند قابل انتظار خارج می شود.

 

اقدامات خشونت آمیز فیلم با توجه به موضوع آن نسبتاً اندک است و بدون سادیسم آشکار و وقایعی که ممکن است بیننده انتظار داشته باشد روی صحنه می رود.

سرگرمی آمون گوت بازی اسنایپراست و به طور تصادفی زندانیان خود را با یک تفنگ پرقدرت هدف قرار می دهد و صحنه های بسیار وحشتناکی را رقم می زند.

 

آقای اسپیلبرگ به خوبی می داند که چگونه چنین رویدادهایی را واقعاً تکان دهنده کرده و چگونه مخاطبان خود را از آن محافظت کند.

بیشتر این تیراندازی ها از فاصله زیادی دیده می شوند و به طور غیر منتظره اتفاق می افتند.

 

وقتی به نظر می رسد که این فیلم منتهی به اجرای بی نقص یک خاخام می شود، کارگردان چیز دیگری در چنته دارد.

بالکن اشرافی گوت، که مشرف به مجموعه گسترده اردوگاه کار فیلم است، مجموعه ای فوق العاده از امکانات دیدنی را شامل می شود و آقای اسپیلبرگ آنها را به طرز متقاعد کننده ای نشان می دهد.

 

اما حضور جمعیت زیاد و موقعیت گسترده نیز باعث ضعف این کارگردان برای نمایش صحنه های افراطی می شود.

این اثر در صحنه آخر شیندلر، تنها خطای اصلی فیلم، بسیار قابل توجه است، زیرا یک جمعیت عظیم در سکوت خداحافظی اسکار را به نظاره می نشیند.

 

در فیلمی که به سرعت در طی سه ساعت به پیش می رود، این پایان نمایشی ناکامی بسیار ناچیزی است.

از میان بسیاری از عناصر برجسته که به “فهرست شیندلر” کمک می کند، ویرایش زیرکانه مایکل کان مستحق توجه ویژه است.

 

همچنین طراحی تولید توسط آلن استارسکی تعادل مناسب بین رئالیسم و درام را به وجود می آورد.

موسیقی جان ویلیامز عاشقانه ای غم انگیز است.

 

موسیقی متن فیلم نیز بسیار متنوع و زیبا انتخاب شده است.

“فهرست شیندلر” به عنوان فیلمی که توسط یک هنرمند مشهور یهودی ساخته شده است، به سایر فیلمسازان این اجازه را داده است که با هولوکاست به عنوان یک موضوع مشروع سینمایی رفتار کنند.

 

فیلم هایی که به لحاظ سبک شناسی متفاوت بودند به عنوان “پیانیست” رومن پولانسکی ، “کتاب سیاه” پل ورهوفن، “حرامزادههای لعنتی” کوینتین تارانتینو و”پسر شائول” از لاسلو نمش همگی وام دار اسپیلبرگ هستند.

قابل توجه است که برخلاف ویلیام استایرون یا کنالی، اسپیلبرگ یهودی است.

 

به همین دلیل است که بسیاری از منتقدان یهودی از این متعجبند که چرا این فیلم با تصاویر خود بیشتر به سمت مسیحیان کشش دارد.

با استدلال می توان ادعا کرد که هر فیلمساز محبوب برای مخاطبان مسیحی کارگردانی می کند.

 

اما اگر اسپیلبرگ بتواند به آنها مردی درستکار و قابل قبول برای همه ارائه کند ارزشی غیر قابل انکار برای خود به ارمغان می آورد.

اینکه هولوکاست محدودیتی برای وقوع مجدد نداشته باشد، سوالی نیست که به راحتی بتوان به آن پاسخ داد، اما “فهرست شیندلر” بیشترین تلاش را در راستای پاسخ به این سوال انجام می دهد.

 

با پخش مجدد این فیلم در سینماها، خط فکری جدید فرصتی دیگر به مخاطبان در سراسر ایالات متحده برای ارزیابی این فیلم می دهد.

اکنون برای همه مخاطبان یهودی کاملاً آشکار است که نباید امید به یک ناجی غیر یهودی داشته باشند.

 

از این گذشته، آن ها نمی توانند برای بهبودی کشورشان روی به داستان سرایی بیاورند و مشکلاتشان را جار بزنند.

علیرغم اینکه “فهرست شیندلر” مشکلات و مصائب یهودیان را به تصویر می کشد، اما این فیلم نتوانسته است آنچنان در میان جامعه یهودیت محبوبیتی کسب کند به حدی که در یک رتبه بندی فیلم های مربوط به یهودیان در سال 2011 ، این فیلم در جایگاه آخر قرار گرفت.

 

نقد سایر فیلم ها 

نقد فیلم تلقین “Inception”نقد فیلم فارست گامپنقد فیلم فهرست شیندلر 
نقد فیلم شوالیه تاریکی نقد فیلم رستگاری در شاوشنکنقد فیلم The Big Sick
نقد فیلم Atomic Blondeنقد فیلم Dunkirkنقد فیلم Rough Night
نقد فیلم The Hitman’s Bodyguard 2017
نقد فیلم Wonder Womanنقد فیلم It
نقد فیلم Force Majeure
نقد فیلم Atomic Blondeنقد فیلم Every Thing, Every Thing

 

منبع : باحال مگ

دسته بندی :

مطالب مشابه

سینا منصوری

فعال در حوزه سئو و علاقمند به مجله اینترنتی

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *