hambergermenu

خاطره جالب اولین کاپیتان پرسپولیس در دربی تهران

خاطره جالب اولین کاپیتان پرسپولیس در دربی تهران را در ادامه با هم میخوانیم .

 

با مجله اینترنتی باحال مگ همراه باشید .

 

اولین کاپیتان پرسپولیس در شهرآورد گفت: برای اینکه استقلالی نشوم شبانه از تهران به آبادان فرار کردم و تا مدت ها خودم را آفتابی نمی کردم تا مبادا پیراهن آبی را بپوشم.

حمید جاسمیان، اولین کاپیتان تاریخ باشگاه پرسپولیس محسوب می شود، مدافع مستحکم و قلدری که اجازه نفوذ به هیچ مهاجمی را نمی داد و در پست خود آن قدر عالی و بی نقص بازی می کرد که به او لقب سیم خاردار را داده بودند.

جاسمیان در مصاحبه ای حرف های جالبی را بر زبان آورد که متن آن را در زیر می خوانید.

 

اولین سیم خاردار فوتبال ایران؛ این لقب برای شما چه احساسی دارد؟

یک حس عجیب و دوست داشتنی که قابل توصیف نیست،  این لقب برای من دنیایی خاطره به همراه دارد، مرا به گذشته های دور بردید، به روزهایی که هنوز فوتبال بازی می کردم و هواداران برایم شعر سیم خاردار کیه « حمید جاسمیانه» ، گل به خار کیه « حمید جاسمیانه»  را زمزمه می کردند.

 

این لقب «سیم خاردار» چرا به شما داده شد؟

من مدافع آخر بودم و فوتبال را خیلی سفت و محکم بازی می کردم و اجازه نمی دادم مهاجم به سادگی از کنار من عبور کند، به قول معروف یا توپ از من رد می شد و یا بازیکن ، برای همین هواداران به من لطف داشتند و لقب سیم خاردار را دادند. تا فراموش نکردم موضوع دیگری را نیز باید به شما بگویم.

 

چه موضوعی؟

اینکه من علاوه بر اینکه فوتبال بازی می کردم قهرمان دومیدانی بودم و در رشته های 100- 200 متر قهرمان آبادان بودم و حتی در سطح کشوری نیز روی سکو رفته بودم. چند دوره نیز به تیم ملی دعوت شده بودم اما به خاطر فوتبال قید حضور در تیم ملی دو میدانی را زده و ترجیح دادم رشته ای را دنبال کنم که عاشق آن هستم و دیوانه وار دوستش دارم.

 

اولین کاپیتان پرسپولیس نیز شما محسوب می شوید؟

بله و حتما ماجرای جدایی من و چند بازیکن دیگر از شاهین را بهتر می دانید، در آن برهه زمانی و پیش از بازی شاهین و تهرانجوان بین دکتر اکرامی و رییس وقت فدراسیون فوتبال درگیری پیش آمد و بنا به دلایلی من و هادی طاووسی، محراب شاهرخی، بیوک وطنخواه، حمید شیرزادگان ، همایون بهزادی را کنار گذاشتند. ما نزد علی عبدو رفتیم و پیشنهاد دادیم یک تیم فوتبال تاسیس کند.

 

او قبول کرد؟

او رییس دفترش را صدا زد و از او خواست کتاب حافظ را بیاورد، بعد فال گرفت و دقیقا یادم نیست چه شعری باز شد اما به پاسارگاد و تخت جمشید ارتباط داشت و عبده تصمیم گرفت نام تیم تازه تاسیس را پرسپولیس بگذارد.

 

چطور شد بازوبند را شما بر دستان خود بستید؟

بازیکنان بهتری  نسبت به من همچون همایون بهزادی ، حمید شیرزادگان، محراب شاهرخی بودند اما این عزیزان با توجه به اینکه دفاع آخر بودم و قدرت رهبری داشتم تصمیم گرفتند بازوبند کاپیتانی را من بر دستان خودم ببندم.

 

اولین بازی پرسپولیس مقابل دارایی بود، درست است؟

بله ، بازی را 2 بر صفر بردیم و توانستیم با پیروزی استارت بزنیم، با توجه به اینکه برخی از ستارگان آن زمان فوتبال در پرسپولیس حضور داشتند این تیم به سرعت جای خود را در قلب هواداران باز کرد و محبوب مردم شد.

 

اولین دربی را به خاطر دارید؟

فروردین سال 1347 بود که در پایان دو تیم به تساوی رسیدند. یک بازی پر برخورد که فوتبال جذابی را به دنمایش گذاشتند، ا« روزها مثل الان نبود که فوتبالیست ها از ترس شکست فقط زیر توپ بزنند.

 

اولین شهرآوردها جذابیت داشت؟

اگر بگویم آن دربی ها جذابیت و حساسیت زیادی داشت سخت بیراه نگفته ام، آن روزها در فوتبال پول نبود اما بازیکنان با جان و دل برای تیم هایشان بازی می کردند. تعصب حرف اول و آخر را در فوتبال می زد اما متاسفانه امروز همه چی در مسائل مالی خلاصه شده است. من در تمام دورانی که فوتبال بازی کردم یک ریال نیز نگرفتم. امروز یک دوچرخه و ماشین به اسم خودم ندارم اما فوتبالیست هایی هستند که با یک فصل بازی در پرسپولیس ماشین میلیاردی سوار می شوند بدون اینکه کوچک ترین بازدهی را داشته باشند.

 

چند سال کاپیتان پرسپولیس بودید؟

چهار سال بازوبند کاپیتانی پرسپولبیس را بر دستان خود بستم و بعد به خاطر مشکلات خانوادگی که داشتم فوتبال را برای همیشه کنار گذاشتم. در این چهار سالی که در پرسپولیس حضور داشتم سه بار عنوان قهرمانی ایران را به دست آوردیم.

 

جای خالی دوستانی نظیر جعفر  کاشانی، ناظم گنجاپور، محراب شاهرخی و… برای شما سخت نیست؟

خیلی سخت است شاید باور نکنید اما خیلی وقت ها وقت یاد دوستان و همبازیان قدیمی می افتم گریه می کنم و اشک می ریزم، یک روز من حمید شیرازدگان و همایون بهزادی در کافه ای حوالی خیابان حافظ نشسته بودیم.

من دیدم همایون بهزادی طور خاصی به من نگاه می کند، به او گفتم چرا اینطوری نگاهم می کنی، با ناراحتی گفت دیشب خواب دیدم از ما سه نفر اول تو فوت می کنی بعد حمید شیرزادگان و بعد من با خنده جواب دادم خواب تو اشتباه است، اول تو می میری، بعد حمید (شیرزادگان) و من زنده می مانم!

متاسفانه این اتفاق تلخ رخ داد و عزیزترین و بهترین دوستانم به رحمت خدا رفتند، همین پریشب وقتی به آلبوم ورزشی ام نگاه می کردم کلی اشک ریختم.

 

زمانی از استقلال  پیشنهاد داشتید؟

من زمانی در مسافرخانه فروردین در میدان توپخانه که بعد از انقلاب به میدان امام خمینی (ره) تغییر نام داده است زندگی می کردم ، شبی سه ریال اجاره بهای آن بود، یک روز فردی به نام جلالی که معاون ورزشی استقلال بود درب اتاقم را زد و گفت تیمسار خسروانی می خواهد تو را ببیند، با او به دفتر خسروانی رفتیم، پذیرایی مفصلی انجام داد و گفت تمایل داریم بازیکن استقلال شوی.

 

جواب شما چه بود؟

جواب دادم من فکر می کنم و جواب آن را به شما خواهم داد، شب نزد پرویز دهداری که مرا به تهران آورده بود رفتم و کل ماجرا را برایش توضیح دادم، پرویز خان گفت نظر خودت چیست؟ گفتم من دوست ندارم به استقلال بروم . بعد از تهران فرار کردم.

 

فرار کردید؟

پول نداشتم و از پرویز دهداری 20 تومان قرض گرفتم، 15 ریال پول بلیت اتوبوس دادم و شبانه تهران را به مقصد آبادان ترک کردم تا استقلالی نشوم. بعد از مدتی دکتر اکرامی زنگ زد و گفت حمید کجایی؟ چرا تهران نیستی ؟ وقتی داستان را تعریف کردم گفت برگرد تهران. به استقلال هم نرو، هیچ کسی نیز با تو کاری ندارد.

 

چند وقت پیش گفته بودید دوست دارم ایستاده بمیرم؟

این آرزوی قلبی من است، دوست ندارم در بستر بیماری بمیرم و یا اینکه هر روز مرا با عصا به دکتر ببرند و در بیمارستان بستری شوم تا لحظه مرگم فرا برسد، مرگ حق است، دوست دارم شب بخوابم و دیگر بلند نشوم و یا سکته کنم، مرگ اینچنینی آرزوی قلبی من است.

دسته بندی :

مطالب مشابه

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تبلیغات متنی