hambergermenu

تاریخچه آرسنال

تاریخچه آرسنال ، حقایق ، جام های معتبر ، دوران مختلف و افتخارات مربی های مختلف در این تیم را می توانید در ادامه بخوانید.

 

باشگاه فوتبال آرسنال به عنوان یکی از موفق ترین و محبوب ترین باشگاههای انگلستان، همیشه مثل آهن ربا فوتبال دوستان را جذب کرده است.

 

پس از کسب 28 جام معتبر داخلی، آرسنال رکورد طولانی ترین دوره بدون شکست و طولانی ترین حضور در صدر جدول لیگ برتر فوتبال انگلستان را به دست آورد.

 

حقایق اصلی

تاسیس : 1886

کشور : انگلستان

شهر : لندن

لقب : توپچی ها

 

ورزشگاه های خانگی در گذر زمان

پلامستید کامن (1887)

 

اسپورتسمن گراند (1888 -1887)

 

مانور گراند (1890 – 1888)

 

اینویکتا گراند (1893 – 1890)

 

مانور گراند (1913 – 1893)

 

هایبری (2006 – 1913)

 

ورزشگاه امارات (2006 تا کنون)

 

جام های معتبر

لیگ دسته اول یا لیگ برتر : 13
جام حذفی : 13
جام اتحادیه : 2
جام برندگان جام اروپا : 1

بازیکنان برجسته

چارلی بوچان، اسکات الکس جیمز، تد دریک، پت جنینگز، لیام بردی، چارلی جورج، جو مرسر، کلیف باستین،فرانک مک لینتوک، تونی وودکاک، پل مرسون، دیوید روکاستل، نایجل وینتربورن، تونی آدامز، یان رایت، لی
دیکسون، سول کمپل، دیوید سیمن، ری پارلور، پاتریک ویرا، فردریک لیونبرگ، دنیس برکمپ، اشلی کول، رابرت پیرس، تیری هانری، سسک فابرگاس، رابین ون پرسی، مسوت اوزیل

 

اسطوره های آرسنال

 

رکوردهای باشگاه

بیشترین بازی انجام شده : دیوید او لری (558)

بهترین گلزن : تیری هانری (228)

 

تاسیس آرسنال 1886

دیوید دانسکین یکی از علاقه مندان به فوتبال بود که در وولویچ زندگی می کرد، منطقه ای که عمدتاً راگبی و کریکت در آن رواج داشت.

 

اسکات در کارخانه مهمات آرسنال کار می کرد و تصمیم گرفت که گروهی از دوستان خود را برای تشکیل تیم فوتبال جمع کند.

 

در مجموع 18 مرد در 6 پنس و خود دانسکین 3 شیلینگ جمع کردند و با آن پول آن ها توانستند یک باشگاه فوتبال خریداری کنند.

 

در نهایت یک باشگاه فوتبال در اکتبر سال 1886 متولد شد.

 

این گروه نمی دانستند چه اسمی را برای خود انتخاب کنند.

 

در نهایت آن ها نام دیال اسکوئر را انتخاب کردند که به یکی از کارگاه های کارخانه مهمات اشاره داشت.

 

این باشگاه اولین بازی خود را در ماه دسامبر همان سال برگزار کرد.

 

دیال اسکوئر به جزایر سگ ها رفت و با نتیجه 6 بر صفر ایسترن واندررز را شکست داد.

 

فرد بیردسلی، یکی از اعضای تیم دیال اسکوئر، بازیکن سابق ناتینگهام فارست بود.

 

او از روابط خود در باشگاه قدیمی اش استفاده کرد تا یک لباس مناسب برای تیم فراهم کند.

 

در نتیجه این باشگاه مجموعه کاملی از پیراهن قرمز را دریافت کرد.

 

با این حال، حالا که آنها خود را یک باشگاه فوتبال مناسب می دانستند، تصمیم گرفتند که نام خود را عوض کنند.

 

آنها در کافه رویال اوک کنار ایستگاه وولویچ آرسنال جمع شدند تا یک نام جدید انتخاب کنند.

 

آن ها تصمیم گرفتند که نام پاتوق و محل کارشان را با هم ترکیب کنند و در نتیجه نام تیم را رویال آرسنال گذاشتند.

 

این نام تنها برای مدت کوتاهی باقی ماند.

 

اعضای این باشگاه در نهایت در سال 1891 تصمیم گرفتند نام وولویچ آرسنال را به عنوان نام خود انتخاب کنند.

 

پس از یک درگیری کوتاه با اتحادیه فوتبال، وولویچ آرسنال سرانجام در سال 1893 به جایگاه حرفهای خود رسید .

 

آن ها به استادیوم مانور گراند نقل مکان کرده و در دسته دوم شروع به رقابت کردند.

 

عکس دیدنی آرسنال

 

فصل اول وولویچ آرسنال 1893

وولویچ آرسنال به آسانی وارد لیگ فوتبال نشد.

 

پس از ورود به لیگ فوتبال در اوایل دهه 1890 ، اتحادیه فوتبال لندن تصمیم گرفت یک لیگ جدید ایجاد کند.

 

هیات حاکمه لندن سعی کرد که یک لیگ جنوبی ایجاد کند و تاتنهام، کویینز پارک رنجرز و میلوال را تشویق کرد تا در این لیگ مفهومی شرکت کنند .

 

این هرگز یک برنامه محبوب نبود.

 

بعد از اینکه ایده لیگ جنوبی به علت عدم علاقه کنسل شد، اتحادیه فوتبال انگلستان در سال 1893 حضور باشگاه فوتبال آرسنال را در لیگ فوتبال تایید کرد و آنها را در دسته دوم قرار داد.

 

اولین بازی لیگی آرسنال در 2 سپتامبر 1893 برگزار شد.

 

این بازی با تساوی 2- 2 به پایان رسید و در مقابل تیم حرفه ای تازه تاسیس نیوکاسل یونایتد برگزار شد.

 

با وجود این که اولین فصل این باشگاه بود، وولویچ آرسنال یک پیروزی شگفت انگیز را ثبت کرد.

 

این تیم در 14 اکتبر 1893 باشگاه آشفورد یونایتد را در جام اتحادیه فوتبال انگلستان با نتیجه 12 – 0 شکست داد.

 

این پیروزی همچنان بزرگ ترین پیروزی این باشگاه در این رقابت ها است.

 

در فصل اول لیگ فوتبال وولویچ آرسنال لیگ را با 28 امتیاز در 28 بازی به اتمام رساند که با توجه به حضور اولشان در خور تحسین بود.

انتقال وولویچ آرسنال به هایبری 1913

در پایان فصل 1912- 1913 وولویچ آرسنال با مشکل مالی روبرو شد.

 

در سال 1910 این باشگاه به طور داوطلبانه درخواست انحلال داده بود .

 

خوشبختانه، کمک از جانب تاجر انگلیسی هنری نوریس رسید.

 

نوریس در سال 1910 به سهامدار عمده آرسنال تبدیل شد .

 

در عین حال، به صورت همزمان رئیس فولهام نیز بود.

 

برای نجات وولویچ آرسنال از شرایط بحرانی، نوریس تلاش کرد دو باشگاه خود را ادغام کند.

 

این تلاش توسط اتحادیه فوتبال پذیرفته نشد و تنها یک گزینه را پیش روی نوریس قرار داد: او مجبور شد باشگاه را منتقل کند.

 

بعد از ارزیابی مکان های احتمالی برای این باشگاه، نوریس به این نتیجه رسید که هایبری باید خانه جدیدشان باشد.

 

این تصمیم باعث ایجاد هرج و مرج در دنیای فوتبال شمال لندن شد.

 

شمال لندن در آن زمان در اختیار تاتنهام و هومرتون (کلپتون اورینت فعلی) قرار داشت.

 

هر دوی این تیم ها اعتراض شدیدی به نوریس داشتند که آرسنال را به محدوده آن ها می آورد و در نتیجه تصمیم گرفتند که به سران لیگ متوسل شوند.

 

با این حال، پس از اینکه کمیته مدیریت اتحادیه درخواست باشگاه های رقیب را رد کرد، به وولویچ آرسنال باشگاه اجازه داده شد که همراه با حرکت برنامه ریزی شده خود به جلو پیش رود .

 

در 6 سپتامبر 1913 وولویچ آرسنال بازی اول خود را در هایبری برگزار کرد.

 

در آن بازی وولویچ آرسنال 2 – 1 لستر فوس را شکست داد.

 

اندی دیواین اولین گل این تیم را در ورزشگاه جدید به ثمر رساند. یک سال پس از نقل مکان به هایبری، باشگاه تصمیم گرفت وولویچ را از نام خود حذف کند و از آن زمان نام آرسنال به تنهایی بر روی این تیم ماند.

 

 

صعود آرسنال به لیگ دسته اول (لیگ برتر فعلی) 1919

در سال 1919 ، آرسنال به اولین باشگاه فوتبال تبدیل شد که براساس عملکرد فوتبالی، مجوز حضور در لیگ دسته اول را کسب کرد.

 

در فصل 1914 – 1915 آرسنال در لیگ دسته دوم پنجم شد.

 

سپس جنگ جهانی جهانی شروع شد و در نتیجه فعالیت های فوتبالی به حالت تعطیل درآمد .

 

هنگامی که در سال 1919 دوباره بازی ها از سر گرفته شد، هنری نوریس، رئیس آرسنال در آن زمان، یکی از جنجالی ترین اقدامات تاریخ فوتبال انگلیس را انجام داد.

 

تصمیم گرفته شده بود که لیگ دسته اول که در شروع فصل 1919 تعداد تیم های دسته اول از 20 تیم به 22 تیم افزایش یابد.

 

با صعود دو تیم برتر دسته دوم اکنون دو جای خالی در لیگ دسته اول وجود داشت.

 

فصل قبل دو تیم چلسی و تاتنهام به ترتیب در رده های نوزدهم و بیستم لیگ دسته اول قرار گرفته بودند و باید سقوط می کردند.

 

تصمیم بر آن شد که چلسی در لیگ بماند، بنابراین یک جای خالی دیگر در لیگ وجود داشت و اینجا بود که نوریس باشگاه خود را به یکی از بعیدترین جایگاه ها در تمام تاریخ رساند.

 

نوریس در حالی که در جلسه عمومی سالانه لیگ برتر فوتبال حضور داشت، بیان کرد که آرسنال به دلیل سهم خود در تاریخ فوتبال، شایسته صعود است.

 

آرسنال اولین باشگاه حاضر در لیگ بود که در جنوب قرار داشت. گفتار او برای تأثیرگذاری بر مخاطبین کافی بود.

 

آرسنال با کسب 10 رأی موفق به صعود به لیگ دسته اول شد.

 

علیرغم صعود در این شرایط جنجالی، آرسنال تنها باشگاهی است که از زمان سرگیری این ورزش پس از پایان جنگ جهانی اول، در لیگ برتر فوتبال انگلیس باقی مانده است.

 

عکس دیدنی از قهرمانی آرسنال در سال 2004

 

دوران اوج با چاپمن

اولین اوج این باشگاه با استخدام هربرت چاپمن به عنوان سرمربی در سال 1925 اتفاق افتاد.

 

در روند مدرن سازی بسیاری از جنبه های باشگاه، چاپمن برنامه های تمرینی را بهبود بخشید و تغییرات موثری در شکل گیری ترکیب سنتی 2 – 3 – 5 باشگاه ایجاد کرد.

 

بعد از پیگیری این موضوع با خرید دو بازیکن ستاره، آرسنال اولین قهرمانی معتبر خود را در سال 1930 بدست آورد و در فینال جام حذفی هادرزفیلد تاون را 2 – 0 شکست داد.

 

این قهرمانی شروع یک دوره پربار برای باشگاه بود.

 

در طول دهه 30 ، آنها پنج عنوان لیگ و یک جام حذفی دیگر را کسبکردند.

 

بعد از جنگ جهانی دوم این باشگاه با کسب دو عنوان لیگ (1948 ، 1953) و یک جام حذفی (1950) مسیر موفقیت آمیز خود را ادامه داد.

 

این آخرین عناوینی بود که باشگاه تا هفده سال بعد از آن کسب می کرد.

 

به دلیل بازنشستگی بهترین بازیکنان و یا انتقال آن ها به تیم های دیگر، آرسنال با یک افت روبرو شد.

 

پس از کسب اولین دوگانه لیگ و جام حذفی در سال 1971 ، به نظر می رسید سرانجام به باشگاه به دوران طلایی خود بازگشته است.

 

با این حال، این روند با نایب قهرمانی های متوالی در لیگ و باخت در فینال های جام حذفی دنبال شد، و در این مدت آن ها تنها موفق به فتح جام حذفی سال 1979 شدند.

 

آرسنال در دوره جورج گراهام کمی موفق تر بود چراکه طرز فکر دفاع محور او با بازیکنان این باشگاه تناسب خوبی داشت.

 

در طول 9 سال مسئولیت گراهام (1995-1986)، آرسنال دو عنوان قهرمانی لیگ، دو جام اتحادیه، یک جام حذفی و همچنین اولین و تنها جام قهرمانان جام اروپا را با پیروزی یک بر صفر برابر پارما در فینال از آن خود کرد.

 

آن ها پیش از این و در سال 1980 به کسب جام برندگان جام اروپا خیلی نزدیک بودند اما با شکست در ضربات پنالتی در برابر والنسیا موفق به کسب این عنوان نشدند.

 

 

دوران ونگر

آرسنال سپس با انتصاب آرسن ونگر بسیار تماشایی شد.

 

سرمربی آن زمان ناشناخته فرانسوی بلافاصله آرسنال را به یک باشگاه گلزن تبدیل کرد.

 

دلیل این امر تا حدودی خرید موفقیت آمیز بازیکنان فرانسوی همچون رابرت پیرس، پاتریک ویرا و تیری هانری بود.

 

به خصوص هانری که در خط حمله این تیم بسیار مؤثر بود.

 

بین سالهای 1996 و 2004 ، آرسنال سه عنوان لیگ و سه جام حذفی کسب کرد که فصل 2003 – 2004 به دلیل عدم شکست در حتی یک بازی لیگ برتر، به ویژه قابل توجه است.

 

در آن تیم که هانری در 37 بازی 30 گل به ثمر رساند، بعدها لقب “شکست ناپذیران” را گرفت.

 

تحت هدایت آرسن ونگر، آرسنال به عنوان باشگاهی شناخته می شد که بازیکنان بزرگی نمی خرید، اما در عوض استعدادهای عالی را پیدا می کرد.

 

یک استثنا، انتقال مسوت اوزیل از رئال مادرید در سال 2013 بود.

 

آن ها برای انتقال اوزیل 42.5 میلیون پوند هزینه کردند، که یک رکورد نقل و انتقالات برای این باشگاه به شمار می رفت.

 

38419 صندلی استادیوم هایبری برای یکی از باشگاههای برتر انگلیس، کافی نبود )قانون وضع شده از سال 1994 که همه استادیوم های تیم های حاضر در لیگ باید تماما دارای صندلی باشند، ظرفیت را به میزان قابل توجهی کاهش داده بود.

 

آرسنال می خواست استادیوم را گسترش دهد، اما از آنجا که سکوهای این استادیوم به عنوان بناهای تاریخی ثبت شده بودند، اجازه ی این کار به آن ها داده نشد.

 

در نهایت آن ها مجبور به ساختن یک استادیوم جدید شدند و در سال 2006 ورزشگاه امارات در حضور 60000 تماشاگر افتتاح شد.

 

در سال های اخیر، آرسنال تا حدودی جایگاه متزلزلی داشته است.

 

در حالی که این باشگاه همیشه در میان برگزیدگان برای کسب عنوان قهرمانی لیگ قرار داشت، اما در این سال ها به دلیل مصدومیت های فراوان و شکست های نا امید کننده هیچگاه در قامت یک مدعی نبوده اند.

به عنوان نوعی تسلی خاطر برای هواداران این باشگاه، کسب سه جام حذفی در سال های 2005 ، 2014 و 2015 ، آرسنال را به عنوان موفق ترین باشگاه تاریخ این رقابت ها شناسانده است.

عدم کسب عناوین قهرمانی سرانجام منجر به ترک آرسنال توسط آرسن ونگر در ماه می 2018 ، پس از 22 سال حضور در این باشگاه شد.

 

 

دوران پسا ونگر

پس از رفتن ونگر، سران باشگاه آرسنال اونای امری اسپانیایی سرمربی سابق تیم های سویا و پاریس سن ژرمن را به عنوان جانشین او انتخاب کردند.

 

حضور امری نیز نتوانست به ناکامی های این باشگاه لندنی خاتمه دهد و آرسنال تحت هدایت او تنها توانست یک بار حضور در فینال لیگ اروپا را تجربه کند که از قضا در فینال این جام نیز آن ها از تیم همشهری خود چلسی شکست خوردند.

 

دوران حضور امری در آرسنال نیز طولانی نشد و سر انجام در میانه های فصل جاری او جای خود را به میکل آرتتا دستیار پپ گواردیولا در منچسترسیتی و بازیکن سابق آرسنال داد.

 

با حضور آرتتا در راس امور آرسنال، شرایط این تیم تا حدودی بهتر شد اما حذف تلخ این تیم از مسابقات لیگ اروپا و در برابر المپیاکوس باز هم موجی از نا امیدی در میان هواداران آرسنال به وجود آورد.

 

آرسنالی ها اکنون چشم انتظار رسیدن فصل نقل و انتقالات برای تقویت تیم و رهایی از این شرایط بحرانی هستند.

 

ورود آرتتا و شرایط فعلی آرسنال

با ورود آرتتا به آرسنال و نبود بازیکن های قوی در این تیم ، باعث شد آرتتا از مهره های گم نام آرسنال استفاده کند.

 

مصدومیت دروازه بان اول تیم برند لنو هم ضربه ی بزرگی به آرسنالی ها زد ولی مارتینز جایگزین مناسبی برای او بود.

 

نتایج آرتتا در اوایل به شدت سینوسی و متغیر بود اما رفته رفته آرسنال ثبات گرفت و در بازی لیگ حتی لیورپول را شکست داد و به فاصله چند روز در جام حذفی نیز منچستر سیتی را شکست داد و از دور رقابت ها حدف کرد.

 

می توانید نیم نگاهی به سایر تاریخچه ها داشته باشید .(فقط کافیست روی آن کلیک کنید)

 

تاریخچه یوونتوس 

تاریخچه آث میلان

تاریخچه بارسلونا 

تاریخچه اینتر میلان

 

 

منبع : باحال مگ 

دسته بندی :

مطالب مشابه

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *