سبک های گفتگو بین زوج ها
چهار نوع سبک رایج گفتگو وجود دارد که عبارتند از: منفعل ، مهاجم ، منفعل – مهاجم و صریح .
که مناسب ترین و مؤثرین آنها، صراحت است.
شرح هر یک از سبکها که در زیر آمده، به شما کمک می کند تا سبک گفتگوی معمول خود را با همسرتان مشخص کنید و بتوانید کارهایی را انجام دهید تا به گفتگویی صریح با یکدیگر برسید.
با مجله تفریحی باحال مگ همراه باشید .
گفتگوی منفعلانه
در یک گفتگوی منفعلانه، فرد نسبت به بیان افکار، احساسات و تمایلات اش و همچنین روراستی و صداقت پی میل است و در واقع این افکار و احساسات را نزد خودش نگه می دارد.
این روش ممکن است ناشی از اعتماد به نفس پایین باشد و به طور مشخص به منظور اجتناب از جریحه دار کردن احساسات دیگران و با جلوگیری از سرزنش به کار گرفته شود.
با وجود این که ممکن است این روش با قصد و نیت خوبی به کار رود (من قصد ندارم دیگران را اذیت کم یا می ترسم که اشتباه بگویم) ولی عمدتا باعث احساس رنجش خاطره سردرگمی و بدگمانی در فرد مقابل می شود.
گفتگوی منفعلانه، یدی در راه ایجاد صمیمیت در روابط است.
گفتگوی تهاجمی
فرد دارای چنین یکی همیشه طرف مقابل را سرزنش و متهم می کند و اغلب از بیاناتی از قبیل “تو همیشه” یا “تو هرگز” استفاده می کند.
عموما این روش هنگامی که کار می رود که یکی از طرفین احساس تهدید می کند و با افکار و احساسات منفی دارد.
در این سبک عمومأ مردم سعی دارند که دیگران را مسؤول احساسات خود قلمداد کنند.
همان طور که در مثال زیر خواهیم دید گفتگوی تهاجمی بیشتر بر ویژگی های منفی شخص تا در موقعیت متمرکز است، این شیوه معمولا منجر به جریحه دار شدن احساسات زوجین میشود و صمیمیت بین آنها را تخریب می کند.
تمرکز بر شخص: “تو گفتی که ماشین رو تنظیم کردی، اما این کار رو نکردی، تو هرگز کاری رو که میگی انجام نمیدی”.
تمرکز بر موقعیت: از این که ماشین رو قبل از مسافرت مون تنظیم نکردی، متأسف شدم. من واقعا در مورد چرخها و روغن ماشین، نگرانم. امروز صبح وقت داری ماشین رو تعمیرگاه ببری؟
دو روش گفنگوی منفعل و مهاجم، برای ادامه ازدواج مضرند.
با تلاش جهت کسب رفتار صریح زوجین می توانند گفتگوی خود را بهبود بخشیده و لذا ازدواج خود را بهبود بخشند .
این دو سبک گفتگو می توانند حاوی هر یک از الگوهای مغربی که بعدا ذکر خواهد شد، یعنی اجتناب و کناره گیری، تفاسیر منفی، تشدید و بی اعتبار سازی باشند.
گفتگوی منفعل – مهاجم
افراد دارای این سبک به صورت نامشخص پرخاشگری می کنند، یعنی به صورت غیر مستقیم خشم خود را نسبت به دیگری بیان می کنند و انتظار دارند دیگری بداند که برای چه این کار را می کنند.
مثلا همسری کاری را که همسرش از او خواسته، پشت گوش می اندازد و یا به طور نامشخص شکایت (غرغر) می کند.
کله شقی، اشکال تراشی، مسامحه کاری و پشت گوش اندازی، ویژگی های این دسته از افراد است.
به عنوان مثال، همسری از استراحت بعدازظهر شوهرش در حالی که خودش بعد از کار بیرون. باید کارهای خانه را انجام دهد. ناراحت است. او به جای بیان صریح این احساس، با سر و صدا کردن و کوبیدن ظروف به یکدیگر مانع استراحت همسرش می شود.
گفتگوی صریح
فرد دارای این سبک بدون احساس ترس یا رفتار پرخاشگرانه ، احساسات ، خواسته ها و افکار خود را بیان می کند.
هنگامی که در شیوه گفتگویی خود صریح باشیم، هم از حق و خواسته خود نگذشته ایم و هم احترام طرف مقابل را به جا آورده ایم.
در واقع هم از یکسو حالت انفعالی نداریم و نمی گذاریم دیگران از ما سوء استفاده کنند و از سوی دیگر، نیازهای دیگران را می شناسیم و سعی می کنیم که خود را به نحوی معقول با آنها تطبیق دهیم.
صراحت، این احساس را به ما می دهد که از کارایی و نظارت درونی لازم برخورداریم.
چنین حسی به نوبه خود حس اعتماد به نفس و خود ارزشمندی را در ارتباط با دیگران افزایش می دهد.
از آنجایی که صراحت همراه با توجه و احترام به نیازهای دیگران است.
لذا افراد صربح. انعطاف پذیرند و همیشه صرفا به دنبال خواسته های خود نیستند.
گفتگوی صرب، این امکان را فراهم می سازد که افراد خود را به روش سالم غیر تواضعی و بدون سماجت، نشان دهند و این به معنای عنوان کردن شفاف و مستقیم خواسته و مثبت و مودب بودن در گفتگو است.
مثالی از بیان صریح، “میل دارم وقت بیشتری رو با بچه ها صرف کنی ، شاید بتونی یک شب رو به تنهایی با اونا بگذرونی تا من بتونم تا دیر وقت سرکار باشم” است.
در مثال صفحه قبل نیز زن می تواند با صراحت به شوهرش بگوید: ” از این که کارای خونه رو به تنهایی انجام میدم احساس خستگی می کنم. دوست دارم تو هم توی این کار با من مشارکت کنی “.
وقتی یکی از زوجین به طور صریح صحبت می کند. مخاطب خود را نیز به دادن پاسخ مثبت و صریح تشویق می کند.
مطالب پیشنهادی موفقیت