نقد فیلم Force Majeure (درام موفق و دیدنی)

نقد فیلم Force Majeure  شرایط اضطراری (درام موفق و دیدنی) را در ادامه با هم میخوانیم .

با بخش نقد فیلم از مجله اینترنتی باحال مگ همراه باشید.

Force Majeure یک درام موفق است و ببینده را به فکر فرو برده و باعث میشود خود را جای بازیگر فیلم بگذارند. فضای درستی را از عناصر طبیعی به تصویر کشیده و به خوبی ما را با فکر و اندیشه بازیگران همگام میکند.

فیلم های اروپایی فضای خاص خودشان را دارند و متاسفانه در دنیا کمتر به آنها توجه میشود و در اصل فیلم هایی از سینمای اروپا بیشتر دیده میشوند که در یکی از مراسم های سینمایی نامزد جایزه شوند.

یکی از موفق ترین فیلم های سینمای سوئد، فیلمی با روایتی متفاوت است. نوع روایت یک درام در فضای خانواده در این فیلم کمتر در فیلم های دیگر به چشم میخورد.

Force Majeure همانند درام مطلقا رئال بچگی (Boyhood) به فضای خانواده و اتفاقات پیرامون آن اشاره دارد اما این بار از دیدگاهی متفاوت.

اتفاقاتی که همیشه جنبه مثبت ندارند و خبر از یک فروپاشی داخلی میدهند.

استفاده از عناصر طبیعی برای نشان دادن عمق فاجعه در این فیلم به خوبی دیده میشود و باید گفت بهمن و کوهستان یک انتخاب هوشمندانه برای به تصویر کشیدن یک فروپاشی خانوادگی است.

یکی دیگر از شباهت های این فیلم به بچگی، تقسیم بندی فیلم به چند قسمت جداگانه است.

داستان فیلم و بررسی دقیق

داستان فیلم Force Majeure در پنج قسمت دنبال میشود که یکی پس از دیگر ی دارای هدفی مشخص است.

وحدت، فروپاشی، شک و تردید، فاصله و در نهایت بازگشت.

اینها نام هایی هستند که میتوان برای هر یک از قسمت های فیلم در نظر گرفت که در فیلم با نام های روز اول اسکی تا روز آخر نامگذار ی شده اند.

یکی از ویژگی های سینمای اروپایی، سکانس های طولانی و بدون کات است که برای این دسته فیلم های درام بسیار مناسب و ضروری به نظر میرسد زیرا بیشتر بیننده را در فضای فیلم غرق میکنند.

فضای فیلم را میتوان به عنوان یک نقش جداگانه به حساب آورد.

نقشی که نشان از همه مشکلات و گرفتار ی هایی است که میتواند در یک زندگی مشترک پیش بیاید.

یک خانواده برای تعطیلات زمستانی به فرانسه سفر کرده اند و قصد اسکی در روز های پیشرو را دارند اما در واقع تنها در ” روز اول اسکی ” شاهد یک فضای آرام و شاد خانوادگی هستیم و بعد از روز دوم اسکی کردن تنها به خلوت کردن و فکر خلاصه میشود.

این روز دوم ماجرای فیلم موردنظر ما است که هر انسانی را به فکر فرو میبرد.

توماس (با بازی Johannes Bah Kuhnke) که نقش پدر خانواده را دارد با یک تصمیم تامل برانگیز، روایت فیلم را در سه قسمت آینده تغییر میدهد.

در یک لحظه همه چیز به غریزه او بر میگردد، بقا.

خانواده برای ناهار به یک رستوران میروند تا شاهد یک بهمن کنترل شده باشند اما همه چیز کنترل شده پیش نمیرود و شدت بهمن باعث نگرانی و ترس حاضرین میشود.

پدر خانواده که در ابتدا بر روی کنترل شده بودن بهمن تاکید میکند خودش اول از همه از صحنه میگریزد.

بهمن کنترل شده است و در نزدیکی رستوران متوقف میشود اما این غبار آن است که رستوران را در برمیگیرد اما توماس تصمیم خود را گرفته و آن غریزه بقا باعث یک تغییر در زندگی او میشود.

توماس همسرش ایبا (با بازی Lisa Loven Kongsli) را به همراه دو فرزند دیگرش رها کرده و ابتدا قصد دارد جان خود را نجات دهد.

همیشه در طبیعت وظیفه نگه دار ی از خانواده بر عهده جنس ماده بوده است اما آیا امروزه میتواند دلیل کافی برای بی مسئولیتی پدر خانواده باشد؟

این سوالی است که در ادامه فیلم مطرح شده و سعی میشود قضیه را به این شکل جلوه دهد که در یک لحظه توماس از غریزه بقا خود استفاده کرده  است.

داستان اصلی فیلم در واقع پس از این اتفاق شروع میشود.

بهمن و مدل آن در دنیای واقعی 

بهمن که نشانی از همه مشکلات زندگی است باعث میشود پدر خانواده ابتدا به فکر خودش باشد نه خانواده.

بهمن در ابتدا عادی و کنترل شده است همانند سایر مشکلات و کم کم جدی شده و نقش مهمی به خود میگیرد.

پذیریش این واقعیت که پدر، خانواده خود را فراموش کرده و فورا فرار کرده است تنش هایی را در خانواده ایجاد میکند که بعد از آن شاهد معرفی شخصیت های فرعی هستیم که هر کدام به شیوه خود نظرشان را اعلام میکنند.

به خوبی در این فیلم تاثیرپذیر ی فرزندان از رفتار والدین به تصویر کشیده شده است.

فرزندان پس از حادثه درک درستی از رفتار احتمالی پدر و مادر خود دارند و نگران به نظر میرسند.

موسیقی حماسی در لحاظاتی که یک درگیر ی فکر ی در شخص به وجود میآید به خوبی نواخته شده و باعث درگیر شدن ببینده در موضوع فیلم میشود.

Force Majeure هم از آن دسته فیلم هایی است که اگر داستان و یا خلاصهای از آن را مطالعه نکرده باشید به درستی شما را غافلگیر کرده و به فکر فرو میبرد.

به هر حال فیلم بعد از حادثه تازه شروع میشود و در دو قسمت شاهد تنهایی پدر و مادر خانواده و بر پذیرش این واقعیت هستیم.

فیلم شرایط و مشکلات زندگی را به خوبی به تصویر کشیده و یک درام تاثیرگذار و جذاب است اما در پایان نتیجه درستی از این مشکلات بدست نمی آورد و در اصل تکلیف خودش را با مشکل به وجود آمده روشن نمیکند.

فیلم پایانی باز ندارد که هرکس بخواهد برداشت شخصی خود را داشته باشد و در صحنه هایی شاهد قسمت فینال و نتیجه گیری داستان هستیم اما با کمی شوخی پایان را جدی نمیگیرد و اینگونه میشود که ژانر فیلم درام/کمدی لقب میگیرد.

دلیل عدم نتیجه گیر ی درست و در اصل گول زدن فرزندان برای ادامه زندگی شاید تصویری از خود زندگی آینده این زوج است و یک تشویقی است برای ساده گرفتن، مفهومی که دو سال بعد تونی اردمن (Toni Erdman)  قصد روایت آن را دارد.

همچنین می توانید نیم نگاهی به بیوگرافی بازیگران خارجی داشته باشید .

نقد سایر فیلم ها 

منبع : باحال مگ