راهنمای انتخاب میکروفون داینامیک

چکیده : ممکن است که قصد خرید یک میکروفون داینامیک (dynamic) را داشته باشید؛ اما تا کنون از این وسیله استفاده نکرده‌ باشید یا با اصطلاحات و مشخصات فنی مربوط به آن آشنا نباشید. اگر چنین است، پیشنهاد می‌کنیم حتماً این مقاله را تا انتها مطالعه کنید. در این مطلب، تمامی مؤلفه‌های مهم در یک میکروفون داینامیک را به شما توضیح می‌دهیم تا بتوانید از میان مدل‌های بی‌شمار موجود در بازار، مناسب‌ترین گزینه را برای خود انتخاب کنید.

میکروفون داینامیک چیست؟

میکروفون‌های داینامیک با وجود کاربرد گسترده خود در صنعت ضبط صدا، ساختاری بسیار ساده، متشکل از چند قطعه دارند. در واقع، تنها قطعات مؤثر و فنی در این وسیله عبارتند از سیم‌پیچ، آهنربا و دیافراگم که در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند و کپسول یا کارتریج را تشکیل می‌دهند.

زمانی که امواج صوتی با دیافراگم میکروفون برخورد می‌کنند، دیافراگم به حرکت درمی‌آید و سیم‌پیچ را نیز با خود حرکت می‌دهد. حرکت سیم‌پیچ در میدان مغناطیسی آهنربای مجاور خود، باعث تلاطم در میدان مغناطیسی و تشکیل جریان الکتریکی بسیار ضعیفی می‌شود که سپس به پری‌امپ انتقال داده شده و در قالب یک سیگنال صوتی تقویت می‌شود.

تقریباً تمامی میکروفون‌های داینامیک ساخته‌شده تا به امروز، ساختاری کاملاً پسیو دارند؛ این امر بدین معناست که این نوع از میکروفون، برخلاف میکروفون‌های کاندنسر یا خازنی، برای کار نیاز به تغذیه فانتوم پاور ندارد.

سادگی ساختار میکروفون‌های داینامیک، دلیل اصلی دوام بسیار بالای آنهاست. به‌علاوه، دیافراگم این نوع از میکروفون برای این که بتواند سیم‌پیچ را به‌خوبی در خود نگه دارد، ضخامتی بسیار بالاتر از دیافراگم نمونه‌های کاندنسر دارد؛ امری که به‌خودی‌خود، بر دوام و استحکام این نوع از میکروفون می‌افزاید.

آیا تمامی خوانندگان از میکروفون‌های داینامیک استفاده می‌کنند؟

میکروفون‌های داینامیک عملکردی تقویت‌شده در محدوده فرکانسی میدرنج دارند و همین ویژگی نیز آنها را به ابزارهایی بی‌نظیر برای ضبط وکال تبدیل می‌کند. در واقع، یک میکروفون داینامیک با ماهیت صوتی گرم خود می‌تواند وکال‌هایی که ماهیتی نحیف و ناخوشایند دارند را نیز به‌شکلی گیرا و قدرتمند ضبط کند و جانی تازه به آنها ببخشد.

همچنین، عدم پوشش فرکانس‌های صوتی بسیار بالا و پایین در این دسته از میکروفون‌ها، تأثیری مثبت در عملکرد آنها دارد و باعث می‌شود که نویزهای موجود در اتاق، نویز در دست گرفتن میکروفون و سایر اصوات ناخوشایند موجود در محیط، کمتر توسط آنها ضبط شود.

شاید مدل‌های داینامیک نتوانند سیگنال را مثل میکروفون‌های کاندنسر یا ریبون، به‌شکلی خنثی و صادقانه ضبط کنند؛ اما در عوض، می‌توانند صدای ساز و وکال را به‌شکلی بسیار زیباتر و دلچسب‌تر به موسیقی‌تان بیفزایند.

در چه شرایطی می‌توان از میکروفون‌های داینامیک استفاده کرد؟

ساختار بسیار ساده میکروفون‌های داینامیک، آنها را برای استفاده در بسیاری از شرایط مناسب می‌سازد. دیافراگم ضخیم‌تر و سیم‌پیچ سنگین‌تر این مدل‌ها نسبت به سایر انواع میکروفون حرفه‌ای، پاسخ‌دهی فرکانسی آنها را محدود ساخته است و باعث شده است که نتوانند برخی از اصواتی که ما قادر به شنیدن هستیم را ضبط کنند.

برای مثال، در حالی که میکروفون‌های کاندنسر معمولاً پاسخ‌دهی فرکانسی کاملاً هموار و بسیار وسیعی دارند، میکروفون‌های داینامیک در ضبط فرکانس‌های بسیار بالا ناتوانند و تنها قابلیت ضبط فرکانس‌های صوتی تا محدوده 15 کیلوهرتز را دارند. در محدوده فرکانسی بیس نیز همین قاعده در مورد مدل‌های داینامیک صدق می‌کند.

میکروفون‌های داینامیک به‌دلیل دیافراگم سرسخت، حساسیت پایین و پاسخ‌دهی فرکانسی رنگ‌شده و نه‌چندان هموار خود، بیشتر در استودیو برای ضبط اصواتی شدید همچون صدای کیک درام، امپلیفایر گیتار یا میکروفون‌گذاری با فاصله‌ای کم به کار می‌روند.

صداهای شدید می‌توانند یک میکروفون کاندنسر را به‌کلی نابود کنند؛ اما یک میکروفون داینامیک با فاصله‌ای چند سانتی‌متری از یک امپلیفایر گیتار که در حال تولید صدایی بیش از صد و بیست دسی‌بل است، خم به ابرو نمی‌آورد!

آیا میکروفون‌های داینامیک از میکروفون‌های کاندنسر بهتر هستند؟

انتخاب از میان میکروفون‌های داینامیک و کاندنسر، به صدایی که قصد ضبط آن را دارید، وابسته است. در واقع، نمی‌توان گفت که یکی از این دو نوع از میکروفون به‌طور قطعی بر دیگری برتری دارد؛ زیرا هر یک از آنها برای ضبط اصواتی خاص، عملکردی بهتر خواهد داشت.

برخی از میکروفون‌های داینامیک همچون Shure SM7B، در اتاق‌هایی با شرایط آکوستیک غیربهینه نیز عملکردی عالی دارند؛ زیرا حساسیت پایین آنها باعث می‌شود که هیچ صدایی را به‌جز صدای پخش‌شده در روبرویشان دریافت نکنند.

این ویژگی، این مدل‌ها را به گزینه‌هایی بسیار محبوب در میان خوانندگان و پادکسترها، خصوصاً در استودیوهای خانگی تبدیل کرده است. به همین دلیل، اگر یک استودیوی خانگی دارید و در جستجوی بهترین میکروفون استودیویی برای ضبط وکال هستید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً شور SM7B یا نسل جدید آن یعنی SM7dB را جزو گزینه‌های اصلی خود قرار دهید.

میکروفون‌های داینامیک را می‌توان با هر الگوی قطبی، به غیر از الگوی دو-جهتی یا bidirectional در بازار یافت؛ اما در این میکروفون‌ها، برخلاف برخی از مدل‌های کاندنسر، الگوی قطبی قابل تغییر نیست.

اکثر مدل‌های داینامیک مشهور موجود در بازار، از الگوی قطبی کاردیوید یا سوپرکاردیوید برخوردار هستند؛ اما برخی از نمونه‌ها نیز از الگوهای قطبی دیگر همچون هشتی-شکل (figure-8) و همه-جهته (omnidirectional) بهره می‌برند.

نقاط ضعف میکروفون‌های داینامیک چیست؟

میکروفون‌های داینامیک به‌دلیل حساسیت پایین خود، برای این که بتوانند صدای مورد نظر شما را با شدتی بالا و نویزی پایین ضبط کنند، نیازمند گین بالایی هستند. برای مثال، میکروفون شور SM7B که کمی قبل نیز به آن اشاره کردیم، یکی از مشهورترین میکروفون‌ها در این زمینه است و برای ضبط صدا به شکلی بهینه، نیازمند گینی بسیار (در حدود 50 تا 60 دسی‌بل) است.

متأسفانه بسیاری از کارت صداهای ارزان‌قیمت به هیچ وجه توانایی فراهم‌ آوردن چنین میزانی از گین را ندارند و نمی‌توانند عملکرد بهینه این دسته از میکروفون‌ها را به نمایش بگذارند. اما اگر کارت صدای شما نمی‌تواند میکروفون داینامیک مورد نظر شما را به‌خوبی درایو کند، جای نگرانی نیست؛ زیرا می‌توانید با اتصال یک پری‌امپ نه‌چندان گران‌قیمت به آن، این مشکل را حل کنید.

از بهترین پری‌امپ‌های مقرون‌به‌صرفه موجود در بازار که می‌توانند توانایی‌های صوتی یک میکروفون داینامیک را به‌خوبی به نمایش بگذارند، می‌توان به دو مدل DM1 و DM2 از شرکت sE Electronics، مدل Cloudlifter از شرکت کلاود مایکروفونز (Cloud Microphones) و FetHead از شرکت مشهور ترایتن آدیو (Triton Audio) اشاره کرد.

اما اگر قصد خریداری هیچ‌‌گونه تجهیزات جدیدی را برای اتصال میکروفون خود به کامپیوتر ندارید نیز می‌توانید به جای یک میکروفون داینامیک پسیو که از طریق پورت XLR به کارت صداهای استودیویی متصل می‌شود، یک میکروفون داینامیک اکتیو مانند Shure SM7dB خریداری کنید و آن را از طریق پورت USB و بدون نیاز به هیچ‌‌گونه تجهیزات واسط (همچون کارت صداهای استودیویی)، به‌طور مستقیم به کامپیوتر متصل کنید.

آیا میکروفون‌های XLR بهتر از میکروفون‌های USB هستند؟

امروزه تنوع بی‌نظیری از میکروفون‌های کاندنسر USB در بازار وجود دارد و این دسته از محصولات، محبوبیت بسیار زیادی در بین تولیدکنندگان محتوای نوین همچون یوتیوبرها دارند؛ اما در مقابل، تعداد میکروفون‌های داینامیکی که بتوان آنها را از طریق پورت USB به کامپیوتر وصل کرد، شاید به تعداد انگشتان یک دست هم نرسد!

در بحث عملکرد، میکروفون‌های داینامیک USB، همان ویژگی‌ها و نقاط ضعف و قوتی را دارند که یک میکروفون داینامیک عادی در خود دارد؛ اما پورت کوچک USB تعبیه‌شده در این مدل‌ها و کابل باریک متصل‌کننده آنها به کامپیوتر، مزایایی کاربردی دارد که باعث می‌شود استفاده از آنها، خصوصاً برای افراد مبتدی، بسیار آسان‌تر از نوع XLR باشد.

همانطور که گفته شد، میکروفون‌های USB می‌توانند بدون نیاز به هیچ‌‌گونه دستگاه واسط همچون پری‌امپ یا کارت صدای استودیویی، به انواع دستگاه‌های دیجیتال همچون، کامپیوترها، تبلت‌ها یا حتی تلفن‌های همراه متصل شوند.

این امر، استفاده از آنها را بسیار آسان می‌سازد، نیاز به صرف هزینه برای خرید کارت صدا را از بین می‌برد و حمل تجهیزات ضبط صدا را نیز به‌دلیل کاهش تعداد آنها، تسهیل می‌کند.

به‌علاوه، به دلیل این که این دسته از میکروفون‌ها به یک پری‌امپ داخلی مجهز هستند، بدون نیاز به یک پری‌امپ اکسترنال و به شکلی مستقل، عملکردی کاملاً بهینه را از خود به نمایش بگذارند.

اما در این نوع از میکروفون، طول کابل معمولاً به 5 متر محدود می‌شود و هرچه طول کابل بیشتر باشد نیز به‌دلیل اتصال غیربالانس آن، احتمالاً سیگنال در حال ضبط به نویزی محسوس آلوده خواهد شد.

در بسیاری از شرایط، همچون ضبط در استودیوهای خانگی، ممکن است که این مسئله برای شما اهمیتی نداشته باشد؛ اما اگر قصد داشته باشید میکروفون خود را در سمتی دیگر از اتاق که فاصله‌ای زیاد از کامپیوترتان دارد به کار گیرید، مطمئناً با میکروفون‌های USB با مشکل مواجه خواهید شد.

از سوی دیگر، اتصال XLR یک اتصال حرفه‌ای در زمینه صوت است و با ماهیت بالانس خود، می‌تواند میزبان کابل‌هایی با طولی حتی بیش از 60 متر باشد و حتی در این شرایط نیز نویزی را به سیگنال در حال ضبط وارد نمی‌کند.

با این وجود، میکروفون‌های XLR را نمی‌توان به‌صورت مستقیم به کامپیوتر یا سایر دستگاه‌ها متصل کرد و باید آنها را به یک دستگاه ویژه همچون کارت صدای استودیویی، پری‌امپ میکروفون یا کنسول‌های میکس وصل کرد.

با تمام این اوصاف، بی‌شک بزرگترین مشکل میکروفون‌های USB این است که مدل‌های بسیار محدودی از آنها در بازار وجود دارد که از عملکردی کاملاً حرفه‌ای، همانند نمونه‌های XLR برخوردار باشند.

البته خوشبختانه محبوبیت این نوع از میکروفون در بازار در حال افزایش است و انتظار داریم که به‌شکلی روزافزون، مدل‌های حرفه‌ای و باکیفیت بیشتری را از آن در بازار شاهد باشیم.

امیدواریم که با مطالعه این مطلب، به‌خوبی با میکروفون‌های داینامیک و ویژگی‌هایشان آشنا شده باشید و بتوانید با دقت و دانشی بالا، گزینه مناسب برای خود را انتخاب و خریداری کنید.

اگر پس از مطالعه این مقاله کماکان برای خرید میکروفون به مشاوره تخصصی نیاز دارید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً سری به وب‌سایت یا فروشگاه گیتار ایران بزنید و با کارشناسان مجرب این مجموعه مشورت کنید تا بهترین انتخاب ممکن را داشته باشید.